حدود 10 درصد زوجها در ایالات متحده که در سنین باروری قرار دارند، مشکل بارداری دارند. حدود 30 درصد این موارد به خاطر مشکل مرد است، 30 درصد ناشی از مشکل زن، و بقیه موارد غیرقابل توجه یا بر اثر مجموعی از عوامل موثر در هردو زوج است.

اگر بیش از یک سال مقاربت کنترل نشده داشته اید (یا شش ماه اگر بالای 35 سال دارید) بدون آن که باردار شوید، به پزشک مراجعه کنید. حدود 90 درصد از زوجها با مشکلات بارداری قابل درمان موفق هستند.

جهت اطلاعات بیشتر درباره علل ناباروری، درمان، و تعداد زوجهایی که بعد از درمان بچه‌دار شده‌اند به خواندن ادامه دهید. به یاد داشته باشید که درصد موفقیتها با هم تفاوت دارند چراکه ممکن است هر زوج مشکلات متعددی داشته باشند.

اندومتریوسیس

اندومتریوسیس وضعیتی است که بافت دیواره داخلی رحم (که بافت اندومتری نام دارد) بیرون از رحم رشد پیدا می‌کند و معمولا فضای بطنی-لگنی را پر می‌کند.

  • علایم احتمالی: بعضی زنها هیچ علایمی ندارند درحالی که برخی دیگر دوره‌های قاعدگی یا مقاربتهای دردناک و درد معمول در ناحیه لگنی دارند.
  • راه حلهای ممکن: داروهای باروری همراه با تلقیح مصنوعی، جراحی برای برداشتن بافت غیرطبیعی یا گشودن لوله، تکنولوژی های نوین در درمان ناباروری.
  • میزان موفقیت: داروهای باروری جهت افزایش مقدار تولید تخمها به همراه روش تلقیح مصنوعی، درصد موفقیت را به 8 تا 17 درصد در هر نوبت می‌رسانند. حدود 20 تا 50 درصد بعد از هر نوبت جراحی منجر به بارداری (طبیعی یا با درمان) می‌شوند.


مشکل تخمک گذاری

مشکل تخمک گذاری وضعیتی (معمولا هورمونی) است که مانع آزادسازی تخمکِ رسیده از تخمدانها می‌شود.

  • علایم احتمالی: عادات ماهانه نامنظم یا عادت نشدن و خونریزی خیلی زیاد یا خیلی کم که غیرمعمول باشد.
  • راه حلهای ممکن: داروهای باروری و لقاح مصنوعی
  • میزان موفقیت: حدود 70 تا 90 درصد زوجها بعد از درمان تخمک گذاری می‌کنند و از این مقدار، 20 تا 60 درصد حامله می‌شوند.

تخمک‌های ضعیف

اگر تخمک‌های شما خراب یا دارای نابهنجاریهای کروموزومی باشند، قادر به حاملگی نخواهید بود. با افزایش سن از کیفیت تخمهای شما کاسته خواهد شد.

  • علایم احتمالی: 
  • اختلال قاعدگی که می‌تواند به‌صورت طولانی یا کوتاه‌شدن دوره قاعدگی یا لکه بینی پراکنده باشد
  • افزایش وزن
  • اختلالات خلقی مانند افسردگی، اضطراب و اختلال در خوردن
  • خشکی واژن
  • اختلال و ناهنجاری در بارداری
  • رشد موی زائد خشن و تیره در برخی از نواحی بدن مانند: لب، چانه، ناف، ران‌ها و…
  • تعرق شبانه
  • کاهش میل جنسی
  • بروز آکنه و جوش‌های زیر صورت
  • ریزش مو
  • خشک و کم سو شدن چشم‌ها
  • راه حلهای ممکن: بارداری به روش لقاح مصنوعی آزمایشگاهی (IVF) با استفاده از تخم یا جنین اهدایی، یا فرزندخواندگی
  • میزان موفقیت: زوجهایی که روش IVF را با تخمهای اهدایی انجام دهند حدود 30 تا 50 درصد شانس بچه دار شدن در هر نوبت IVF دارند.

سندروم تخمدانی پلی کیستیک

سندروم تخمدانی پلی کسیتیک وضعیتی است که در آن فولیکولهای کوچک تخمدان نمی‌توانند رشد کرده به فولیکولهای رسیده‌ی بزرگتر تبدیل شوند. از ویژگی بخصوص آن عدم تعادل هورمونی و الگوهای تخمک گذاری غیرقابل پیش بینی است.

  • علایم احتمالی: عادات ماهانه نامنظم، رشد بی اندازه موهای بدن، آکنه، و چاقی
  • راه حل های ممکن: اصلاح روش زندگی (رژیم غذایی و ورزش) یا داروهای باروری و لقاح مصنوعی. راه درمان جدید سندروم تخمدانی پلی کیستیک استفاده از داروی دیابتی موسوم به متفورمین (گلوکوفاژ) است که امکان تخمک گذاری منظم را فراهم می‌کند.
  • میزان موفقیت: بسیاری از بیماران دارای اضافه وزن که 5 تا 10 درصد وزن بدنشان را کم کنند شروع به تخمک گذاری منظم می‌کنند. حدود 70 تا 90 درصد زنانی که داروهای باروری مصرف می‌کنند تخمک گذاری می‌کنند و از این میان 20 تا 60 درصد باردار می‌شوند. متاسفانه یک تا 5 درصد از این بارداریها به سقط جنین ختم می‌شود. مصرف داروهای باروری گاه با خطر بالای چندقلویی همراه است.



انسداد لوله های رحمی

انسداد یا آسیبِ لوله های رحمی  مانع رسیدن اسپرم همسرتان به تخمک و مانع رسیدن تخمک بارور به رحم شما می‌شود. از علل اصلی آن بیماریهای عفونی لگن خاصره، عفونتهای مقاربتی مثل کلامیدیا، و سابقه جراحیهای عقیم‌سازی قبلی است.

  • علایم احتمالی: 
  • درد زیر شکم و شدیدتر شدن آن در حوالی زمان عادت ماهانه 
  • ترشحات غیرعادی واژن
  • درد خفیف و منظم در لگن یا شکم
  • بارداری خارج رحمی
  • درد معده
  • درد در یک طرف بدن
  • خونریزی واژن
  • راه حلهای ممکن: جراحی برای گشایش لوله‌ها، یا لقاح مصنوعی آزمایشگاهی  (IVF)چنانچه جراحی موفق نباشد یا به لوله‌ها آنقدر آسیب برسد که قابل تعمیر نباشد.
  • میزان موفقیت: درصد باروری‌ها بسته به مکان و وخامت انسداد و مقدار بافت زخم التیام یافته بعد جراحی از 20 تا 60 درصد متغیر است. زوجهایی که روش لقاح مصنوعی را امتحان می‌کنند حدود 20 تا 40 درصد شانس بچه‌دار شدن بعد از هر دوره IVF را دارند.


حساسیت به اسپرم

چنانچه شما واکنش ایمنی به اسپرم نشان دهید – در کمتر در 2درصد زنها – بدنتان پادتنهایی ترشح می‌کند که یاخته‌های اسپرم را از بین می‌برند.

با اینکه علائم حساسیت به اسپرم موضعی می‌باشند، اما ممکن است در سرتاسر بدن گسترش پیدا کنند. همچنین علائم حدود 10 تا 20 دقیقه پس از تماس بدن با اسپرم بعد از مقاربت جنسی شروع به ظاهر شدن می‌کنند. علائم حساسیت به اسپرم محدود به خود ناحیه واژن نمی‌باشد اما می‌تواند در هر بخش دیگری از بدن که در تماس با مایع منی قرار می‌گیرد نیز رخ دهد. برخی از علائم حساسیت به اسپرم عبارتند از:

  • خارش واژن 
  • کهیر
  • سوزش
  • تنگی در قفسه سینه
  • بیهوشی در موارد شدید که ممکن است خطرناک باشد. اگر احساس ضعف کردید بلافاصله با پزشک تماس بگیرید.
  • خس خس سینه
  • سرگیجه
  • ورم
  • مشکل در تنفس
  • ادرار دردناک
  • اگزمای آتوپیک
  • آنافیلاکسی
  • راه حلهای ممکن: تلقیح مصنوعی یا تکنولوژی های نوین در درمان ناباروری (ART)
  • میزان موفقیت: حدود 20 تا 40 درصد زوجها در هر نوبت لقاح مصنوعی باردار می‌شوند.


مشکلات بارداری غیرقابل توجیه

اگر پزشکتان نتواند توجیه روشنی برای نازایی شما پیدا کند (جواب همه تستها نرمال باشد)، ممکن است مورد شما را «مشکل غیرقابل توجیه بارداری» تشخیص دهد. برخی متخصصان معتقدند مشکل وزن (اضافه وزن یا کمبود وزن زیاد)، ورزشهای شدید، و یا حتی سموم محیطی ممکن است از عوامل موثر باشند اما هیچ رابطه مستقیمی بین باروری و این قبیل مشکلها به تایید نرسیده است.

  • علایم احتمالی: هیچ
  • راه حلهای ممکن: داروهای باروری همراه با تلقیح مصنوعی یا تکنولوژی های نوین در درمان ناباروری (ART) مثل لقاح مصنوعی
  • میزان موفقیت: داروهای باروری جهت افزایش مقدار تولید تخمها به همراهِ روش تلقیح مصنوعی، درصد موفقیت را به 8 تا 17 درصد در هر نوبت می‌رسانند. بعد از سه سال ناباروری، شانس بچه دار شدن زوج سالانه 20 تا 25 درصد کمتر می‌شود.